ՖՐՈՒՆԶԵ ԴՈՎԼԱԹՅԱՆ ՎԱՂԻՆԱԿԻ

Գործունեությունը` Ռեժիսոր

Բնակավայրը` Հայաստան

Հղումներ` hy.wikipedia.org
www.encyclopedia.am
www.arm-cinema.am

Կինոռեժիսոր:
ՀՀ (1969), ԽՍՀՄ (1983) ժողովրդական արտիստ,
Լեհաստանի արվեստների վաստակավոր գործիչ (1979):

Ծնվ. 26.05.1927թ., Նոր Բայազետ (այժմ` Գավառ):
Մահ. 30.08.1997թ., Երևան:

Վ.Վ. Դովլաթյանի եղբայրը:

Ավարտել է Մոսկվայի կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտը (1960):

1986-97-ին՝ Հայֆիլմի գեղարվեստական ղեկավար:

1981-97- ին դասավանդել է ՀՊՄԻ-ում (պրոֆ.՝ 1992-ից):
1944-ից նկարահանվել է կինոյում՝
«Դավիթ Բեկ» (1944),
«Սարոյան եղբայրներ» (1968, նաև՝ գեղ. ղեկ., ՀՀ Պետ. մրց. 1970) և այլնն:

ՖՐՈՒՆԶԵ ԴՈՎԼԱԹՅԱՆի «Բարև, ես եմ» (1965, ՀՀ Պետ. մրց.՝ 1967) կինոնկարով նշանավորվել է հայ կինոյի նոր փուլը:

Ֆիլմերից են նաև՝
«Երևանյան օրերի խրոնիկա» (1973),
«Երկունք» (1977),
«Մենավոր ընկուզենի» (1986, ըստ Վ. Պետրոսյւսնի),
«Կարոտ» (1989) և այլն, որոնցում շաղկապված են հասարակական, բարոյաէթիկական խնդիրների և հերոսների հոգեբանության բացահայտումը:

Նկարահանել է նաև վավերագրական կինոնկարներ.
«Մխիթարյանները», 1982 և այլն:

1966-69-ին՝ ՀԿՄ առաջին քարտուղար,
1969-86-ին՝ քարտուղար,
1994-97-ին՝ Թեքեյան մշակութային միության նախագահ:

ԽՍՀՄ ժող. պատգամավոր (1989-91):
ԽՍՀՄ Պետ. մրց. (1950):

Գրակ.
Ֆրունզե Դովլաթյան, Ե., 1997: