ՍԵԴՐԱԿ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ ԱՌԱՔԵԼԻ

Գործունեությունը` Նկարիչ

Բնակավայրը` Հայաստան

Ծնվ. 17(29).12.1884թ., գ. Ջահուկ (այժմ՝ Նախիջևանի Բաբեկի շրջանում);
Մահ. 06.03.1942թ., Երևան:

Ա.Ա. Առաքելյանի հայրը:
ՀԽՍՀ արվ. վաստ. գործիչ (1935):
Ավարտել է Գեղեցիկ արվեստները խրախուսող կովկասյան ընկերության Թիֆլիսի գեղանկարչության և քանդակագործության դպրոցը (1908), Մոսկվայի գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարտարապետության ուսումնարանը (1916): Աշակերտել է Մ.Ե. Թադևոսյանին.
1919-ին տեղափոխվել է Երևան:
1921-37-իև եղել է ԵԳՈՒ հիմնադիր-դասատուներից,
1921-25-ին՝ վարիչ:
Պատկերել է հայկական գյուղը («Հաց են թխում», 1914, «Ցորեն են ծեծում», 1915, «Կալը գյուղում», 1923), հին Երևանը («Իջևան Երևանում», 1921), Հայաստանի բնությունը («Աշուն. Երևանի մի անկյուն», 1926, «Առաքելոց եկեղեցին: Սևան», 1923, «Հին Գորիսը», 1940) ևն: Պայմանական նշանակություն ունեցող գունաշարով վավերացրել է ժամանակաշրջանը հատկանշող ռիթմերը, ռոմանտիկ շունչը, որոշ դրվագներում («Սևան: Կարմիր ճայեր», 1926, «Փշատաքաղ», 1936) հասել գեղ. հազվագյուտ արդյունքի: Մտեղծել է պատկերագր. սկզբունքներով տարբեր գեղանկարչ. երկեր' իրական ծավալներից տատանվելով դեպի դրանց գունային համարժեքները:
Հեղինակ է նաև ինքնատիպ կոմպոզիցիաների և դիմանկարների:
Գործերի մեծ մասը գտնվում են ՀԱՊ-ում:
Մասնակցել է Վենետիկի (1924), Նյու Յորքի (1929), Մտոկհոլմի (1930), Փարիզի (1934) ցուցահանդեսներին: